A. Titelbeschrijving

Schasz, J.A. (1788). Reize door het aapenland. Hever: Uitgeverij Vantilt Romeijn, A. (2018). Concept M. Utrecht: de Arbeiderspers Bervoets, H. (2019). Alles wat er was. Amsterdam: Uitgeverij Pluim

B. Keuze

Het eerste zelfgekozen boek was het boek ‘Concept M’. Dit boek heeft een leesniveau drie, dat was niet per se iets wat ik in gedachten meenam toen ik het boek ging lezen. Ik heb dit boek eigenlijk vooral gekozen omdat het boek langskwam toen werd gepitched welke boeken ik allemaal kon gaan lezen. Na de pitch wilde ik weten wat de kleurloosheid veroorzaakt en hoe ze het uiteindelijk gingen oplossen. Ik vond het een mooi boek, maar verwachtte dat het meer over de kleurloosheid zou gaan in plaats van de maatschappelijke rol van politiek en kleurlozen

Het tweede zelfgekozen boek was ‘Alles wat er was’. Dit boek heeft leesniveau vier. Ik heb wel op het niveau gelet zodat ik zeker wist dat het boek voor m’n lijst telde, maar ik was sowieso van plan het boek te lezen. Ik had daarvoor gekozen toen we in de les een stukje van dit boek moesten lezen. Ik was meteen geïnteresseerd en wilde weten wat er was gebeurd en hoe ze weer uit deze situatie komen. Het boek doorlezen vond ik erg leuk, alleen het einde was wat minder, ik ben nooit zo fan van erg open eindes. Ik had nog veel vragen over. Hierdoor bleef ik met een semi-ontevreden gevoel zitten aan het einde.

C. Leeservaring

Dit boek was voor mij de eerste keer dat ik een boek las waarbij de tekst niet op volgorde lag. Het verhaal is gestructureerd als verschillende delen van een dag/logboek. Deze delen komen niet steeds op chronologische volgorde in het boek. Dit zorgde ervoor dat ik vaak het gevoel had dat ik iets had gemist, en dat ik wilde weten hoe dat gebeurd was. Het voelde dus steeds alsof ik eerst een resultaat las en dan in een soort flashback kon lezen hoe dat is gebeurd. In het boek komt het kind Joeri voor, die op een gegeven moment in het boek ineens zwaargewond raakt. Je weet dan nog niet waarom, dat krijg je later pas te lezen.

D. Eindoordeel

Over het algemeen vond ik beide boeken erg leuk, maar het boek ‘alles wat er was’ heeft mijn voorkeur. Het leuke aan beide boeken vond ik de uitwerking van een mysterieus en nieuw concept aan de voor de rest normale wereld. Bij Concept M het concept kleurloosheid en bij alles wat er was, de situatie van wat er gebeurd was en wat de ‘knal’ betekent. Naast het nieuwe concept is er een hoog werkelijkheidsgehalte, maar het werkelijkheidsgehalte is laag genoeg dat het niet gewoon een normaal verhaal is over iets wat gebeurd kan zijn. Over de stijl van de einden van de boeken ben ik minder gestemd. Ik vind het vaak leuker wanneer een boek met een wat meer gesloten einde afloopt. Een cliffhanger is altijd leuk, maar ik vond de einden van deze boeken net niet erg bevredigend. Wel laat dit zien dat niet alles met een mooi en goed einde eindigt en dat niet altijd alles om 1 persoon draait.

E. Literaire begrippen

Concept M

Titel: ‘Concept M’ is het plan dat UFO in het verhaal heeft om te stoppen met kleurstof en zo dood te gaan
Fictie-Non Fictie: Dit verhaal is fictie. Het verhaal maakt claims over dingen die al gebeurd zouden moeten zijn en ook wel goed te merken zouden moeten zijn. Maar in de echte wereld hebben we geen mensen die kleurstof nodig hebben om te overleven.
Thema: Een thema in dit boek is wantrouwen in de overheid. De mensen met macht houden dingen achter. Doen ze dingen voor de goedheid voor het land, of voor een financiële prikkel?

Alles wat er was

Tijd: Ik deed bijna 7 uur over het lezen van het boek , dat is de verteltijd. De vertelde tijd is in dit boek makkelijk te bepalen. Het eerste blad dat we zien komt van dag 5 en het laatste van dag 145, dus de vertelde tijd is 140 dagen. Het verhaal speelt zich af in een tijd zoals het nu is. Bijzonder aan dit boek is hoe de verschillende hoofdstukken niet op volgorde liggen, dit zorgt voor continue flash forwards en flashbacks. Dit zet het verhaal sterkte bij, omdat iets ineens is, en je daarna pas te horen krijgt waarom en hoe iets is gebeurd. Het zorgt ervoor dat je steeds door wilt lezen.
Perspectief: Het verhaal lezen we door de aantekeningen van Merel, die constant schrijft naar een niet bestaand persoon, degene die de teksten leest wanneer zij er niet meer is.
Fictie/Non-fictie: Dit boek is een non-fictie. Het is wel iets wat dicht inhaakt om echte dilemma’s, vooral in plekken waar niet alles makkelijk te krijgen is. Het boek is een boek wat gebeurd had kunnen zijn of kan gebeuren, de focus niet op wat de knal veroorzaakt, dus dat zou van alles kunnen zijn. Is er oorlog, een gefaalde kernreactor of iets totaal anders?

F. Recensies

https://scholen.literom.nbdbiblion.nl/detail/292052/alles-wat-er-was/ “Bervoets husselt het allemaal door elkaar via een opbouw die op zich weinig toevoegt: de flashforwards ontregelen niet, noch levert de voorkennis extra spanning op.” Ik ben het niet eens met dit argument. In het boek komt meerdere keren een flashforward voor die ervoor zorgt dat je wilt weten wat er is gebeurd. Een van die keren is wanneer je ineens leest dat het slecht gaat met Joeri, en dat je je afvraag wat er gebeurd is, maar dat krijg je later pas te lezen, je wil dus door blijven lezen. Ook richting het einde van het boek zijn er veel flashforwards en flashbacks waardoor je steeds meer vragen krijgt die je beantwoord wilt hebben, en die je uiteindelijk kan samen puzzelen.

https://scholen.literom.nbdbiblion.nl/detail/292571/alles-wat-er-was-is-weg-na-de-knal/ “Voor mijn gevoel komt Alles wat er was niet veel verder dan een gedachtespel: wat gebeurt er als alles wat er was er ineens niet meer is? Daar heeft Bervoets een verhaal van gemaakt dat prettig leest, maar dat je verder weinig doet. Dat is me net te weinig.” Ik ben het hier niet helemaal mee eens, het boek laat juist goed zien hoe mensen in barbaarse situaties allemaal aan elkaar gaan twijfelen en elkaar uiteindelijk de ondergang veroorzaken